سیگنال هم به فرآیند و هم به نتیجه انتقال داده بر روی برخی رسانه ها اشاره دارد که با تعبیه برخی تغییرات انجام میشود. سیگنالها در زمینه های مختلف موضوعی از جمله پردازش سیگنال، نظریه اطلاعات و زیست شناسی مهم هستند.

سیگنال تابعی است که اطلاعات یک پدیده را منتقل میکند. هر کمیتی که میتواند در مکان یا زمان متفاوت باشد میتواند به عنوان سیگنالی برای به اشتراک گذاشتن پیامها بین ناظران استفاده شود. معاملات IEEE در این پردازش شامل صدا، ویدئو، گفتار، تصویر، سونار و رادار به عنوان نمونه‌هایی از سیگنالها است. سیگنال همچنین ممکن است به عنوان هر تغییر قابل مشاهده در یک کمیت در مکان یا زمان (یک سری زمانی) تعریف شود، حتی اگر اطلاعاتی را حمل نکند.

در طبیعت، سیگنالها میتوانند اقداماتی باشند که توسط یک موجود زنده برای هشدار دادن به موجودات دیگر انجام میشود، از انتشار مواد شیمیایی گیاهی برای هشدار دادن به گیاهان مجاور در مورد یک شکارچی، تا صداها یا حرکاتی که توسط حیوانات برای هشدار دادن به حیوانات دیگر در مورد غذا ایجاد میشود. سیگنال دهی در همه موجودات حتی در سطوح سلولی با سیگنال دهی سلولی اتفاق میافتد. نظریه سیگنالینگ، در زیست‌شناسی تکاملی، پیشنهاد میکند که یک محرک اساسی برای تکامل، توانایی حیوانات برای برقراری ارتباط با یکدیگر از طریق ایجاد راه‌هایی برای سیگنال‌دهی است. در مهندسی انسانی، سیگنالها معمولاً توسط یک حسگر ارائه میشوند و اغلب شکل اصلی سیگنال با استفاده از مبدل به شکل دیگری از انرژی تبدیل میشود. به عنوان مثال، یک میکروفون یک سیگنال صوتی را به شکل موج ولتاژ تبدیل میکند و یک بلندگو برعکس را انجام میدهد.

یکی دیگر از ویژگیهای مهم سیگنال، آنتروپی یا محتوای اطلاعاتی آن است. نظریه اطلاعات به عنوان مطالعه رسمی سیگنالها و محتوای آنها عمل میکند. اطلاعات یک سیگنال اغلب با نویز همراه است، که در درجه اول به تغییرات ناخواسته آنها اشاره دارد، اما اغلب به سیگنالهای ناخواسته در تضاد با سیگنالهای مورد نظر بسط می یابد (crosstalk). کاهش نویز تا حدودی تحت عنوان یکپارچگی  پوشش داده میشود. جداسازی سیگنالهای مورد نظر از نویز پس‌زمینه، زمینه بازیابی سیگنال است، که یکی از شاخه‌های آن نظریه تخمین است، یک رویکرد احتمالی برای سرکوب اختلالات تصادفی.

رشته های مهندسی مانند مهندسی برق، طراحی، مطالعه و اجرای سیستمهایی را که شامل انتقال، ذخیره سازی و دستکاری اطلاعات میشود، پیشرفت داده اند. در نیمه دوم قرن بیستم، مهندسی برق به چندین رشته تقسیم شد: مهندسی الکترونیک و مهندسی کامپیوتر که برای تخصص در طراحی و تجزیه و تحلیل سیستمهایی که سیگنالهای فیزیکی را دستکاری میکنند، توسعه یافت، در حالی که مهندسی طراحی برای پرداختن به طراحی عملکردی سیگنالها در کاربر توسعه یافت.